Σύμφωνα με πρόσφατα αμερικανικά επιδημιολογικά δεδομένα ο κίνδυνος λοίμωξης από covid-19στους ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας δεν υπερβαίνει αυτόν του γενικού πληθυσμού. Βαρύτερα νοσούν οι ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, με σοβαρή αναπηρία, καταγωγή από αφρικανική χώρα και νεφρική ανεπάρκεια.
Οι ανοσοτροποποιητικές θεραπείες δεν επιδεινώνουν την έκβαση της λοίμωξης και ίσως λειτουργούν και προστατευτικά (πχ οι ιντερφερόνες).
Σύμφωνα με την μελέτη αυτή που δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες το υψηλό μορφωτικό επίπεδο δεν μεταβάλλει την πιθανότητα εμφάνισης νοητικής έκπτωσης λόγω ηλικίας αλλά καθυστερεί την εμφάνισή της. Άνθρωποι με πολλά χρόνια σπουδών και υψηλό επίπεδο γνωσιακής λειτουργίας στην ενήλικη ζωή, αργούν να εμφανίσουν σημαντικά γνωσιακά προβλήματα λόγω ηλικίας.
Αυτό το συμπέρασμα καταρρίπτει την υπόθεση ότι η μακρόχρονη εκπαίδευση προστατεύει από την γνωσιακή έκπτωση.
Τον τελευταίο καιρό στο ιατρείο –στην διάρκεια της καραντίνας και μέχρι τώρα- γίνονται όλο και πιο συχνές οι επισκέψεις ασθενών με έντονο πονοκέφαλο. Στην πλειοψηφία πρόκειται για ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό κεφαλαλγίας που τώρα έχει γίνει πιο συχνός και πιο έντονος.
Στο άκουσμα της πανδημίας από κορονοιό οι ασθενείς με Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ) αισθάνθηκαν έντονο άγχος και ανησυχία ως πάσχοντες από ένα αυτοάνοσο νόσημα. Αντίστοιχα και οι θεράποντες νευρολόγοι αιφνιδιάστηκαν βρισκόμενοι αντιμέτωποι με έναν άγνωστο εχθρό. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας; Είναι όντως ασθενείς υψηλού κινδύνου; Πόσο επηρεάζουν τα φάρμακα της ΣΚΠ την προσβολή από τον ιό;
*Η Δήμητρα Σαλή είναι Διπλωματούχος Κλινικής Νευρολογίας του Κολεγιακού Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Επιμελήτρια της Β’ Νευρολογικής Κλινικής στην Ευρωκλινική Αθηνών.
Οι ασθενείς με άνοια είναι γενικά πιο εκτεθειμένοι στις ιώσεις πόσο μάλλον στην λοίμωξη από κορωνοϊό. Η βασική αιτία είναι ότι δεν μπορούν να τηρήσουν τα μέτρα προστασίας π.χ να πλένουν συχνά τα χέρια τους ή να καλύπτουν το πρόσωπό τους όταν βήχουν.